Good morning Austin! De eerste dag South by Southwest. Vol goede moed heb ik voor vandaag een selectie gemaakt uit het riante aanbod aan verhalen, masterclasses, paneldiscussies en workshops. Gisteren ben ik er nog even met de stofkam doorheen gegaan, dus ik ben er klaar voor. Moet lukken. Toch!?
Ruim op tijd arriveer ik in het Marriott hotel, waar het eerste onderdeel op mijn programma pas een uur later van start zal gaan. Het is even zoeken, maar uiteindelijk vind ik salon A/B. “Mooi, dan weet ik waar ik straks moet zijn.” Ik loop het hotel uit, wandel 2nd Street af en ga in het Convention Center op zoek naar ballroom E/F/G, waar Gary Vaynerchuk rond de lunch een Q&A-sessie verzorgt. Gangetje door, trappetje af, roltrapje op, maar uiteindelijk heb ik ook de volgende locatie gevonden. “Check!”
There is no switch…
Terug naar het Marriott voor mijn allereerste SXSW-sessie: een paneldiscussie over een Internet Kill Switch. Bestaat er een knop om het volledige internet stil te leggen en zo ja, waar zit die knop dan? Drie sprekers gaan deze vraag voor ons beantwoorden. Echt interessant wordt de discussie helaas niet, want al binnen 20 minuten is duidelijk dat het internet geen kill switch heeft. Niet in de hardware die het internet faciliteert, niet in protocollen en ook niet in de data. “Goed verhaal. Lekker kort.”
Ik besluit de resterende 40 minuten niet af te wachten en alvast naar het Convention Center te gaan. Geen slechte keuze, want de rij voor de grote #AskGaryVee-show is ruim een uur voor aanvang al behoorlijk lang. Van twee jongens uit Utah, UX-developers voor een online learning platform met allebei aardig wat jaren SXSW-ervaring, leer ik dat paneldiscussies eigenlijk nooit de moeite waard zijn. “Uiteindelijk zijn de panelleden vooral hun eigen product of bedrijf aan het promoten,” vertelt één van hen, “Ik ga er niet meer naar toe.”
What’s up Gary!?
Ballroom E, F en G zijn gevuld met een paar duizend man, als Gary Vaynerchuk het podium beklimt. “Ik ga het kort houden,” zegt hij, “Jullie krijgen vandaag geen lang verhaal van me. Ik wil vooral jullie vragen beantwoorden. Hier vooraan staat een microfoon. Dus loop er alvast naartoe als je een vraag hebt.” Binnen no time staat er een lange rij met vooral mannelijke Gary Vee fans achter de microfoon en begint een bijzonder schouwspel met de online marketing messias in de hoofdrol.
De vragenstellers adoreren Vaynerchuk. Van “It’s so great to finally be able to ask you this in person…” en “So good to see you man!” tot jongens die eerst een knuffel komen halen en een voormalige academicus die bijna van zijn stokje gaat omdat hij een ondernemersvraag mag stellen. En Gary? Die heeft voor iedereen een even amicale reactie en een antwoord. Vaak al voordat iemand echt een vraag gesteld heeft. Kort, krachtig en klaar om op een tegeltje aan de muur te hangen – of in een Tweet op Twitter te knallen.
Het is Amerikaans – sommigen zouden zeggen: over the top, maar het is ook mooi om te zien. Tussen alle snel jabs en krachtige right hooks door is Gary vooral een inspirerende mentor voor zijn fans, die een paar slimme dingen zegt.
Social media zijn geweldig, vooral omdat je er heel voordelig de aandacht van jouw doelgroep kunt krijgen. Underpriced attention noemt Vaynerchuk het: de kosten voor een extreem gerichte Facebook-advertentie staan niet in verhouding tot de kosten voor een billboard of een radiocommercial. Als dat morgen verandert, dan moet je ook bereid zijn om je strategie weer aan te passen. Zorg dat je zo voordelig mogelijk de aandacht krijgt die je zoekt.
Verwacht echter niet dat als je succesvol wilt zijn, je het morgen ook daadwerkelijk bent. Gary heeft er 13 jaar lang keihard voor gewerkt om zijn vader’s wijnhandel uit te laten groeien tot een miljoenen business. Dat hij een verkoper in hart en nieren is, hij er echt van geniet om te falen en het hem niet boeit wat anderen van hem vinden, maakt het voor hem wel makkelijker om door te blijven gaan.
I destroyed my life
Als Gary na een uur een punt achter zijn sessie zet en iedereen weer naar buiten loopt, haak ik aan in de volgende rij. Cory Richards, bergbeklimmer, avonturier en fotograaf voor National Geographic verzorgt een titelloze key note in ballroom D. Deze zaal is nog groter dan ballroom E, F en G bij elkaar en duizenden toehoorders worden er getrakteerd op een verhaal dat alle kanten op gaat.
Cory vertelt over zijn klimavonturen, maar ook over zijn problematische jeugd, drankverslaving en het kapot maken van zijn huwelijk. Tussendoor behandelt hij de klimaatproblematiek en roept hij de huidige regering op om vooral de waarheid te vertellen. Het verhaal mag dan merkwaardig zijn, de foto’s die Richards gebruikt als ondersteuning, laten zien dat hij een briljante fotograaf is.
Als Richards klaar is, probeer ik zo snel mogelijk de zaal en het Convention Center uit te komen. Over een klein half uurtje begint een presentatie van Netflix over een intelligente tool die zij hebben ontwikkeld, maar nooit beschikbaar hebben gesteld aan hun gebruikers. Dat klinkt interessant. Als ik na veel trage rijen in lange gangen en op sukkelende roltrappen eindelijk weer in het Marriott ben, is het helaas al te laat. De sessie zit vol. En ook de rij voor het verhaal over mensen en robots op Mars is langer dan de zaal aan kan.
Ik geef het op en besluit een punt achter mijn eerste dag SXSW te zetten. Tijd om naar huis te gaan, dit artikel te schrijven en me op te maken voor een nieuwe dag. Ik zal mijn programma iets strategischer moeten inrichten. Ik moet zorgen dat ik eerder in de rij sta. De paneldiscussies kan ik overslaan. En hoewel de key notes misschien vermakelijk zijn, zijn de kleinere verhalen inhoudelijk gezien misschien wel meer de moeite waard.
Uitgelichte afbeelding: Jochem Koole, licentie: CC BY
Mooi inkijkje thx voor het verslag Jochem!
Leuk om te horen Jeroen. Doen we het voor! Over een paar uur gaat er weer een nieuwe, volle dag van start. Ik houd je op de hoogte.