Wat is er aan de hand op LinkedIn? Waarom zien we steeds vaker berichtjes voorbij komen met de diepgang van een plas water, maar met een hoeveelheid Likes en Comments die ongehoord zijn op het LinkedIn-platform? Zijn de mensen achter deze Updates uitzonderlijke figuren of betalen zij LinkedIn voor extra interactie (en dus bereik) op hun berichtjes? Is dit de nieuwste vorm van voodoo marketing op het platform dat onlangs voor veel geld door Microsoft werd overgenomen?
Van schaapsherder tot minister
Waarschijnlijk zegt de naam Najat Vallaud-Belkacem jou helemaal niets. Dat is gek, want de kans is namelijk vrij groot dat je onlangs nog een berichtje op LinkedIn over haar hebt geLiked, geShared of van commentaar hebt voorzien. Het berichtje is geschreven in niet helemaal correct Engels en de afzender is Vaibhav Mishra, een consultant uit Mumbai die zich onder andere bezig houdt met fusies en overnames.
Najat is inmiddels inderdaad minister van onderwijs in Frankrijk. Of het meisje links in beeld ook Najat is, is moeilijk te verifiëren. Net als het verhaaltje dat Vaibhav over haar schrijft. Dat weerhoudt LinkedIn-gebruikers van over de hele wereld er echter niet van om het bericht volop verder te verspreiden door middel van Likes, Shares en Comments.
In een kleine maand hebben bijna 112,5 duizend (!) mensen het bericht geLiked en hebben 4,5 duizend (!) mensen een reactie achter gelaten. Dit zijn uitzonderlijk hoge aantallen. Voor LinkedIn, waar interactie normaal gesproken laag is, maar ook voor Vaibhav, die normaal gesproken blij mag zijn met meer dan 10 Likes op zijn berichten.
Snotterverhaal
Nu kan het natuurlijk zo zijn dat een groot gedeelte van de 433 miljoen LinkedIn-gebruikers als een blok valt voor het soort snotterverhaal waarmee Vaibhav onze feed binnen dringt, maar dat betwijfel ik… Tijd voor een testje.
In Google toets ik “poor kid” in en ik selecteer één van de eerste afbeeldingen die ik tegen kom.
Vervolgens toets ik “man sports car” in en ik selecteer weer één van de eerste plaatjes.
In Photoshop combineer ik de twee afbeeldingen en ik neem het snotterverhaal van Vaibhav op een paar kleine aanpassingen na vrijwel letterlijk over. Ter ere van onze Indiase vriend laat ik de niet helemaal correcte Engelse zinnen onaangepast en dus niet helemaal correct.
Met het risico om voor gek verklaard te worden of keihard door de mand te vallen omdat iedereen Vaibhav’s berichtje al had gezien, slinger ik mijn eigen snotterverhaal LinkedIn op. Kom maar door met die viral!
Helaas (of gelukkig) gebeurt dat niet. De 34 Likes die ik in 23 dagen weet te vergaren, steken wel heel schamel af bij Vaibhav’s 112,5 duizend. Iemand was zo sympathiek om aan te geven dat ze het voorbeeld (hoewel hartstikke nep) toch erg inspirerend vond. Andere commentaren blijven helaas uit en mijn snotterverhaal zal ongetwijfeld een stille LinkedIn-dood sterven.
Sorry, beste LinkedIn-connecties. Ik heb jullie een beetje voor de gek gehouden. Voor degenen die niet op Like, Share of Comment hebben gedrukt: jullie hadden gelijk, dit bericht sloeg nergens op. Voor degenen die dat wel hebben gedaan: dankjewel, dankzij jullie heb ik mensen buiten mijn netwerk bereikt en is de teller niet helemaal op 0 blijven staan.
It’s an ad!
De laatste tijd zie ik meer en meer berichten voorbij komen met een ongehoord aantal Likes. In een Update op LinkedIn vroeg ik de mensen van LinkedIn hoe dat kon, maar helaas: geen antwoord. Bijzonder grote netwerken hebben de afzenders van deze berichten namelijk niet. Behalve Vaibhav, want die heeft er (inmiddels) bijna 9.000 die zijn berichten – zoals gezegd – maar mondjesmaat met een Like of Comment belonen.
Wat wel opvalt, is dat berichten met bizar veel interacties vaak een snotterverhaal bevatten. Het is nooit langer dan een paar regels en de diepgang is die van een plas water. Daaronder staat vaak een foto. Van redelijke kwaliteit, maar niet geschoten door een reclamefotograaf. Tenminste… Het is wel opvallend dat ik de afgelopen week al twee Updates van verschillende Audi-dealers voorbij heb zien komen. De één gaf een klant bij aankoop van haar nieuwe wagen, een plastic variant voor de kleine cadeau. De ander leerde zijn zoon een levensles op de zaak. Let u vooral ook even op de sympathieke vertikkingen en schrijffoutjes.
Eerder hadden we al eens zoiets gezien met Colonel Sanders, de man die zijn gezicht afstond aan een fast food keten waar gefrituurde kip wordt geserveerd.
“Potverdorie,” dacht ik ineens, “Het lijkt wel alsof LinkedIn experimenteert met een nieuwe en zeer verkapte vorm van native ads. Ze lijken het bedrijven mogelijk te maken om via persoonlijke accounts Updates te plaatsen waarin op (meer of minder) subtiele wijze een merknaam zit verstopt. Er staat niet bij dat het bericht gesponsord is – wat wel het geval is met Updates van Company Pages – en iedereen Liket en Comment er lustig op los. Een enorm bereik wat interessant is voor adverteerders en waar een advertentie-platform flink aan kan verdienen.”
Ik hoor graag jouw gedachten, maar nog liever hoe het nu echt zit. Als dit verkapte native ads zijn, is het volgens mij een schoolvoorbeeld van voodoo marketing.
Viraliteit is toch organisch
Reactie vanuit LinkedIn (update 27 september 2016)
Op verzoek van Bram Koster werd dit artikel ook op Marketingfacts geplaatst. Zij deelden het bericht o.a. via Twitter en LinkedIn. Op dat laatste platform kwam een reactie vanuit LinkedIn bij monde van Marcel Molenaar, countrymanager voor LinkedIn in de Benelux.
“Dit soort posts vallen sommige leden inderdaad op wanneer ze een groot netwerk hebben en/of vaak op LinkedIn aanwezig zijn en deze dus meer dan eens tegenkomen via shares of likes. De populariteit hiervan bewijst naar mijn mening het feit dat professionals graag geïnspireerd worden door ambitieuze mensen en de door hen behaalde doelen. De makers hiervan hebben louter goede intenties en de viraliteit die al dan niet behaald wordt, is hiervan dan ook een goede graadmeter. Indien posts gesponsord zijn zullen wij dat onze leden altijd duidelijk laten zien bij de update en dat is hier dus ook niet het geval.”
Een duidelijk antwoord wat mij betreft.
Uitgelichte afbeelding: Jochem Koole, licentie: CC BY
Volgens mij is de Colonel Sanders post echt, en de Audi post nep.
Het verhaal van Colonel Sanders wat daar staat klopt in ieder geval niet: http://www.theverge.com/2016/7/5/12096466/colonel-sanders-kfc-meme-life-story
Wat bedoel je precies met echt en nep, Edwin? Op Twitter schreef je ook dat Audi mogelijk een stunt uithaalt op LinkedIn. Kun je daar iets meer over vertellen?
Het is puur een gevoel, Jochem, ik kan het moeilijk ‘aanwijzen’. Dat gedoe rond dat logo maakt het in elk geval een stuk minder authentiek. Anderzijds weet ik uit de statistieken van ons marktnieuwssysteem dat auto’s bij mannen veel bijzondere gevoelens oproepen (niet bij mij overigens), dus wellicht heeft het logo toch geholpen om het viraal te laten gaan. Maar zelfs als het opgezet is geloof ik (nog) niet dat LinkedIn het bewust faciliteert.
Ah, ik snap nu beter wat je bedoelt. Met de ‘Colonel Sanders’ Update lijkt het alsof Michaela Bourke oprecht een inspirerend verhaal wilde delen, terwijl daar bij Dean Smethurst (van Audi) geen sprake van is.
Toch blijf ik het opvallend vinden dat Michaela op haar KFC Update ruim 75.000 (!) Likes scoort, terwijl haar andere snotterverhalen vaak niet verder komen dan 10 Likes.
Er is een format dat ‘Rags to Riches’ heet en dat achter veel van dit soort ‘virale verhalen’ zit. Het verklaart de populariteit van posts die betaald lijken:
https://en.wikipedia.org/wiki/Rags_to_riches
Wanneer platformen worden overgenomen voor veel geld, verandert er vaak een hoop. Ik ben benieuwd naar de toekomst van Linkedin.
Ik ben met name nieuwsgierig wanneer de LinkedIn-database op Dynamics CRM wordt aangesloten. Dat kan hele interessante perspectieven bieden.