Het kost je ongeveer 1 minuut om dit artikel te lezen

Ze is niet boos, maar wel teleurgesteld: Teuntje, student media & cultuur. Teuntje is het niet eens met de nieuwe Sinterklaas-commercial van Bol.com. “Door de tactloze formulering van Bol.com,” schrijft ze in de Volkskrant, “Wordt de fantasierijke creatie van een kind neergezet als speelgoed dat er niet toe doet.”

Die fantasierijke creatie komt in dit geval van Felix, een jongetje dat een voetbal in zijn schoen vindt. Felix wil alleen geen voetbal. Hij wil een stoere pop. Die wil hij zo graag, dat hij zijn bal als een ware Tom Hanks verandert in de pop. Felix en de pop-bal worden dikke maatjes. Totdat pakjesavond aanbreekt en Felix alsnog de echte pop krijgt. Op de klanken van True Colors trapt Felix zijn pop-bal de tuin in. “Ja, tuurlijk wil je het perfecte Sinterklaascadeau,” zegt de bekende Bol.com-stem.

Dat viel niet lekker bij Teuntje: “Begrijpen de makers van deze reclame eigenlijk wel iets van de verbeeldingskracht van kinderen?” Ik denk het wel. Ze hadden zelf in ieder geval voldoende verbeeldingskracht om een commercial te maken die mierzoet lijkt, maar ineens bruut omslaat. Een goeie zet. Tenminste als je wilt opvallen tussen andere, zoete Sint- en Kerst-reclames.

Tuurlijk. Ergens snap ik Teuntje wel. Zeker als pappa van een bijna 4-jarige. “Perfectie bestaat niet en ernaar streven maakt niet gelukkig,” schrijft Teuntje. Dat is precies wat ik mijn dochter wil meegeven. Ook ik vond de Bol.com-reclame in eerste instantie stom. Vooral omdat ie… juist niet perfect is. In de perfecte wereld blijven Felix en zijn zelfgemaakte pop-bal namelijk voor altijd vrienden. In de echte wereld gaat dat anders. Er komt een beter alternatief voorbij en knal, weg bal.

Dat is de spiegel die deze reclame ons voorhoudt. Als je dat herkent, kun je de grap ervan inzien. Je kunt de grap ook als kritiek opvatten en er boos om worden. Iets wat de laatste tijd steeds vaker lijkt te gebeuren. We nemen onszelf enorm serieus. Als iemand ons dan een spiegel voorhoudt, voelen we ons direct aangevallen en worden we boos.

Ik denk dat het gezond is als we onszelf iets minder serieus nemen. Als het lukt om kritisch te zijn over jezelf, is het vast ook makkelijker om ergens de grap van in te zien. Bovendien sta je meer open voor ideeën van anderen. Op die manier begrijpen we elkaar beter en… wordt de wereld stiekem toch iets perfecter 😉