Het kost je ongeveer 4 minuten om dit artikel te lezen

In 13 jaar tijd is The Next Web Conference uitgegroeid tot één van de grootste technologiefestivallen in Europa. Jazeker, dat lees je goed: festival, geen conferentie. Tussen de foodtrucks, live muziek en +/- 15.000 day drinkers liet ik me op 24 en 25 mei twee zonnige dagen lang trakteren op inspirerende verhalen, nieuwe inzichten, goede gesprekken en – vooruit – één koud biertje.

Om meer dan 100 talks, panels en workshops in 2 dagen tijd te kunnen proppen, waren de sessies nogal kort: 20 minuten. Een uitdaging, zelfs voor geoefende sprekers. Dat bleek ook wel. Hoewel de onderwerpen van een aantal talks ongelofelijk interessant waren, lukte het sommige sprekers niet om echt diepgang in hun verhaal te brengen.

Het was dan ook vooral snacken op The Next Web…

Snack #1 – Qilin, Chinese Unicorns

Unicorns zijn (technologie)bedrijven met een waardering van $ 1 miljard of meer, maar daar gaat etnograaf Christina Xu het niet over hebben. In plaats daarvan vertelt ze ons over echte unicorns; eenhoorns dus. In de Chinese mythes en fabels blijkt de eenhoorn zoals wij die kennen, niet voor te komen. In plaats daarvan kennen ze in China de qilin, een dier met “het lijf van een hert, de staart van een os, de hoeven van een paard en een lange, vlezige hoorn op zijn kop”.

TNW - Christina Xu

Volgens de Amerikaans-Chinese Xu is alles in China net even anders. Zo is het ook met technologie en apps. Het lijken kopieën van Westerse apps. Ze bevatten echter talloze aanpassingen / verbeteringen, waarbij de Chinese ontwikkelaars zich ondermeer baseren op Europese, Japanse en Russische applicaties. Uiteraard gaat het even over WeChat en zijn voorloper QQ, maar Xu noemt ook een aantal andere apps:

  • Zhihu; een vraag- en antwoordsite en -app die in korte tijd miljoenen mensen zo ver wist te krijgen om vragen te maken, te beantwoorden en te categoriseren. Geld wordt verdiend met advertenties, maar ook met betaalde vragen aan beroemdheden en experts.
  • Tik Tok / Douyin; een app waarmee mensen hun eigen muziekvideo’s kunnen maken. Miljoenen Chinese jongeren uploaden dagelijks korte clipjes van 15 seconden, waarin ze hun beste / grappigste moves op veelal Westerse muziek laten zien. Gelukkig kunnen wij op YouTube de meest bizarre filmpjes terugkijken.
  • Bilibili; een videoplatform gebaseerd op het Japanse Niconico, waar gebruikers video’s kunnen uploaden en van commentaar voorzien. Alleen echte nerds, die 100 vragen over popcultuur binnen 20 minuten kunnen beantwoorden, krijgen toegang tot deze community.

De apps passen – getuige de vele gebruikers – perfect bij de Aziatische cultuur. Ze deden me ook erg denken aan de populaire online games die veel in Indonesië worden gespeeld en de (offline) arcadehallen waar Japanners na hun werk naartoe gaan. Interessant om die culturele verschillen ook in deze apps te zien.

Snack #2 – Onzichtbare interacties en interactief licht

Met de Disney MagicBand kunnen bezoekers van Walt Disney parken hun hoteldeuren openen, lange wachtrijen overslaan en hun popcorn betalen. De MagicBand is ontwikkeld samen met Argo Design en het faciliteert onzichtbare interacties, waar Argo-oprichter Mark Rolston over vertelt.

We zien dit soort dark interactions ook in de Amazon Go-winkels, waar je jouw boodschappen gewoon in je mandje kunt stoppen en niet meer langs een kassa hoeft om af te rekenen. “We leven in een samenleving vol sensoren,” zegt Rolston, “En deze sensoren zijn in staat om enorm veel data over ons te verzamelen. Op basis daarvan kan zelfs worden bepaald hoe wij ons voelen.”

TNW - Mark Rolston

Dat klinkt nogal creepy. “Toch,” zegt Rolson, “Worden nieuwe interfaces steeds meer geaccepteerd.” Bij Argo Design proberen ze online opgeslagen informatie vooral op een mooie manier weer te geven in de fysieke wereld. Eén van de dingen die het bureau hiervoor gebruikt, is licht; interactief licht wel te verstaan. Hiermee wordt jouw keukentafel of bureaublad ineens een hele fraaie interface om je agenda te checken of (andere) lichten te dimmen.

De toepassingen die Argo Design bedenkt zijn niet alleen nuttig, maar ook waanzinnig mooi. Er is echter ook een keerzijde aan de manier waarop nu op grote schaal data wordt verzameld. Rolston waarschuwt voor systemen waarmee personen door bedrijven kunnen worden uitgebuit op basis van de data die over hen is verzameld. Ook is hij kritisch over het gebruik van persoonsdata door publieke organisaties, zoals de Amerikaanse politie die gezichtsherkeningstechnologie van Amazon gebruikt. Tenslotte geeft hij aan dat we ook steeds afhankelijker raken van systemen en hierdoor onze eigen cognitieve vaardigheden in twijfel trekken.

Rolston pleit dan ook voor een knop waarmee we onszelf tijdelijk onzichtbaar kunnen maken. “Net zoals de mute-knop op onze telefoons, zouden mensen ook een invisibility switch moeten kunnen gebruiken waarmee zij zichzelf onzichtbaar maken.”

Snack #3 – De man die ons verslaafd maakte, helpt ons er nu weer vanaf

Nir Eyal is een Amerikaanse best selling author. De van origine Israëlische Eyal studeerde aan Stanford, werkte een paar jaar als consultant voor BCG, om vervolgens een tweetal technologiebedrijven groot te maken en weer te verkopen. Eind 2013 verscheen zijn boek Hooked, waarin hij lezers “actionable steps” geeft “for building products people love and can’t put down“. Dat boek werd een enorme hit, vooral onder technologiebedrijven die ons zoveel mogelijk tijd op hun apps willen laten doorbrengen.

Op zijn website schrijft Eyal zelf: “I write to help companies create behaviors that benefit their users, while educating people on how to build healthful habits in their own lives.” Pep Rosenfeld, de man die tijdens The Next Web de rol van moderator vervult, zou zeggen: “That’s something an evil super villain would say.

Tijdens zijn talk in The Dome komt Eyal ons echter niet vertellen hoe we andere mensen verslaafd kunnen maken aan onze producten. Het tegenovergestelde is waar. “Als ik een superkracht zou mogen kiezen,” begint hij, “Dan zou ik ervoor om nooit meer afgeleid te kunnen worden. Ik zou indistractable (een woordspeling op indistructible?) willen zijn.”

TNW - Nir Eyal

Om dingen voor elkaar te krijgen, moeten we bepaalde acties uitvoeren. Er liggen echter allerlei afleidingen op de loer die ons hiervan weerhouden. Deze afleidingen dringen zich aan ons op door interne, maar ook externe triggers. Volgens Eyal moeten we ervoor voor zorgen dat we deze triggers onder controle krijgen. Dit heeft hij keurig in een modelletje en een aantal tips gevat. Mijn Tweet hiervoor kreeg redelijk wat applaus.

Zelf ben ik wat minder enthousiast. Eyal is een begenadigd spreker, er zijn eigenlijk nauwelijks spelden tussen zijn verhaal te krijgen en de slides die hij gebruikt, zien er geklikt uit. Ik vind de tegenstrijdigheid tussen Hooked en dit verhaal echter nogal groot. Ik zie dan ook vooral iemand die – waarschijnlijk heel succesvol – een prima business model voor zichzelf heeft gebouwd, bestaande uit een best seller en een hoop spreekbeurten.

Dat was dag 1. Op naar dag 2!

Afbeeldingen: Jochem Koole, licentie: CC BY