Na een paar koude, grijze en behoorlijk natte dagen is het fijn om de zon vandaag weer te zien. Het lijkt er zelfs even op dat ook de lange rijen zijn weggesmolten. Ik ben vijf kwartier voor aanvang in het Convention Center, maar er staat nog niemand te wachten voor het tweegesprek tussen futurist Ray Kurzweil en zijn dochter Amy. Verbaasd loop ik naar de deur van salon D. Ik mag zelfs alvast naar binnen en zie hoe modeontwerper Marc Jacobs zijn verhaal afrondt.
Kurzweil maakt zijn eigen toekomst
Uitvinder en futurist Ray Kurzweil is mede-oprichter van de Singularity University en één van de grootste uitdragers van technologisch singulariteit. Door exponentiële groei op het gebied van computers, genetica, nanotechnologie, robotica en artificiële intelligentie worden machines steeds slimmer. Op een gegeven moment zelfs net zo slim of nog slimmer dan mensen. In 2006 schreef Kurzweil hierover een boek met de titel The Singularity Is Near: When Humans Transcend Biology.
Een paar jaar later werd het boek verfilmd en deze documentaire inspireerde de makers van de televisieserie Black Mirror tot een aflevering waarin een vrouw haar overleden man terugkrijgt als bot. De eerste aflevering van het tweede seizoen met de titel Be Right Back was de inspiratiebron voor Luka Inc. om een Replika van een overleden jongen te maken (mijn WTF!? momentje van gisteren). En zo is de cirkel rond en maakt Ray Kurzweil zijn (en onze) eigen toekomst.
Dit is ook precies wat hij tijdens het gesprek met zijn dochter Amy vertelt. Door fictie en non-fictie te schrijven, geeft Kurzweil zichzelf de mogelijkheid om technologieën te bedenken en te beschrijven die vandaag de dag nog niet bestaan. Zijn nieuwste, nog te verschijnen boek heet Danielle en gaat over een meisje dat op haar 15e wordt gevraagd om voorzitter van de volksrepubliek China te worden. In de roman worden 22 onderwerpen behandeld, waaronder de relatie tussen identiteit en geschiedenis. Kun je daadwerkelijk iemand anders zijn in een virtuele wereld en een identiteit hebben zonder geschiedenis?
Volgens Kurzweil is het mogelijk. Hij zegt dat er nu al mensen zijn die (deels) opgroeien in een virtuele wereld. Zij zullen meer flexibel zijn over hun eigen culturele identiteit. Als we willen ontdekken wat dit precies betekent, zullen we het boek moeten kopen. Volgens Kurzweil is het boek een gids voor superheldinnen, want iedereen die zich ertoe zet en ideeën durft uit te proberen kan een superheldin zijn.
Overigens lijkt het geen toeval dat Kurzweil momenteel samen met Google een chatbot met de naam Danielle ontwikkelt. Over een paar jaar moeten chatbots Turing-test kunnen doorstaan, waardoor ze niet meer van mensen te onderscheiden zijn. Zou Danielle de eerste zijn???
Hoe word ik een Orginal?
Na Amy en Ray Kurzweil beklimt Adam Grant het podium. Grant is een organisatiepsycholoog die dingen altijd via de regels deed. “Zelfs als er geen regels waren, hield ik er rekening mee dat er ooit regels zouden komen.” Dat veranderde toen hij werd ontslagen door iemand die hij vertrouwde. Het was tijd geworden om dingen niet altijd volgens de regels te doen. Weg met het conformisme en tijd om een original te worden. Maar hoe doe je dat?
Grant maakte er een studie van en geeft ons 6 praktische tips. Allereerst zijn originals – in tegenstelling tot wat je misschien zou verwachten – geen risicozoekers. Originals willen niet falen en daarom nemen ze weinig risico. Veel grote merken begonnen ooit als side project. Helemaal prima, want volgens Grant zijn ze dan 33% minder geneigd om te falen.
Ook proberen originals zogenaamde false negatives te vermijden. Een false negative geeft een fout aan, terwijl het resultaat eigenlijk positief is. Volgens Grant hebben we teveel waardering voor onze eigen ideeën. We stoppen er enorm veel tijd in en worden verliefd op onze eigen ideeën. Managers die deze ideeën moeten beoordelen zijn vaak juist weer te negatief. Zij zien al snel beren op de weg en schieten ideeën af op basis van ervaringen uit het verleden. De mensen die onze ideeën het beste kunnen beoordelen, zijn onze peers. Zij hebben de ideeën niet zelf bedacht, maar hebben wel belang bij het slagen ervan.
Als derde is het heel belangrijk om het onbekende zo bekend mogelijk te maken. Het is niet zo moeilijk om een idee dat we zelf hebben bedacht, goed te begrijpen. Hoe anders is het voor iemand die dat denkproces niet is doorgegaan. Volgens Grant moeten mensen zo’n 10 tot 20 keer worden blootgesteld aan een idee voordat ze het zullen waarderen. Toen The Lion King voor het eerst werd gepitcht als “Bambi in Africa. With lions.” was er weinig begrip. Pas toen iemand vroeg “Kun je het niet veranderen in Hamlet?” viel het kwartje.
Verder geven originals hun zwakten toe. In sommige gevallen is het heel krachtig om een paar redenen op te noemen om iets juist niet te doen. Als je het aantal redenen beperkt houdt, wordt het heel overkomelijk.
Orginals zijn daarnaast ook slim als ze anderen moeten aannemen. Je kunt volgens Grant gaan voor mensen met de juiste vaardigheden, je kunt supersterren aannemen en je kunt mensen aannemen die het beste passen bij de cultuur van jouw organisatie. Dat laatste werkt goed, maar brengt het risico met zich mee dat je allemaal precies dezelfde soort mensen aanneemt. Daar schiet jouw organisatie ook niets mee op. In plaats daarvan kun je het beste kijken naar wat iemand kan toevoegen aan de cultuur van jouw organisatie. Wat ontbreekt er en hoe kunnen we mensen aannemen die onze cultuur verrijken?
En tenslotte proberen originals groepsdenken tegen te gaan. Als mensen zich niet veilig voelen om hun originele ideeën te uitten, zal dat ook niet gebeuren. In het slechtste geval blijf je dan zitten met mensen die hun mond houden, terwijl je bedrijf afbrandt.
Uitgelichte afbeelding: Jochem Koole, licentie: CC BY
