Het kost je ongeveer 2 minuten om dit artikel te lezen

In de anderhalf jaar dat ik Twitter nu gebruik, heb ik dit op verschillende manieren gedaan: het was mijn manier om op de hoogte te blijven van nieuws, het was een spreekbuis voor eigen zakelijke berichten en het was een instrument om traffic te genereren naar mijn website. Nog steeds gebruik ik Twitter voor al deze zaken, maar de laatste tijd heeft Twitter voor mij ook een nieuwe functie, namelijk die van filter. Aan de ene kant vormt het een filter op mijn online sociale netwerk, aan de andere kant is het een filter voor interessante informatie geworden.

Informatiefilter – Twitter & Google Reader

Er zijn ontzettend veel (gratis) evenementen waar van alles wordt verteld over online communicatie. Zeker in een stad als Amsterdam kun je je hart ophalen bij events als Mobile Monday (helaas niet meer), Online Tuesday en bijeenkomsten van de Social Media Club Amsterdam. Ik probeer veel van deze events te bezoeken, maar dat staat mijn agenda niet altijd toe. In dat geval stel ik vaak een zoekopdracht op Twitter in. Ik gebruik hiervoor meestal Tweetdeck op mijn mobiele telefoon. Op die manier krijg ik toch een beeld van wat er wordt besproken.

Mensen die tijdens zo’n event actief Twitteren (en dat op een leuke manier doen), begin ik te volgen. Het zijn namelijk mensen die bovenop het nieuws zitten en vaak zelf ook iets te vertellen hebben. Als ze zelf een blog schrijven en dat is interessant, dan voeg ik de URL van hun blog toe aan mijn Google Reader account (de RSS reader van Google). Zowel vanaf mijn mobiele telefoon als via de browser kan ik bekijken of er interessante artikelen bij zijn gekomen, om zelf te bepalen of en wanneer ik deze ga lezen.

Op deze manier ben ik de blogs gaan volgen van o.a. Rick Mans en Erno Hannink en werkt Twitter voor mij als filter op interessante en/of voor mij relevante informatie.

Netwerkfilter – Twitter & LinkedIn

Als ik een boek of blog lees, kijk ik altijd of de daarin genoemde personen actief zijn op Twitter. Zijn ze dat, dan begin ik hen direct te volgen. De Twitter-drempel is laag. Niemand zal het vervelend vinden, als ik hem of haar (een tijdje) ga volgen. Ontmoet ik iemand vervolgens in het echt, dan heb ik ook meteen een gespreksonderwerp. Ik volg deze persoon immers op Twitter, dus ik heb een goed idee van hetgeen hem of haar bezig houdt.

Als het klikt, dan vind ik het oké om iemand toe te voegen op een sociaal netwerk als LinkedIn. Alleen bij hoge uitzondering voeg ik iemand die ik niet in het echt heb gesproken, toe als LinkedIn-connectie. De vrijblijvendheid van Twitter geldt in mindere mate voor LinkedIn. Je kunt iemand niet zomaar uitnodigen, je moet echt een relatie met iemand hebben.

Niet dat dit direct een hele stevige band hoeft te zijn, maar ik vind het wel belangrijk dat ik iemand in ieder geval een keer gesproken heb. Twitter helpt me om alvast te bekijken of het met iemand zou kunnen klikken. Blijkt dit in de praktijk ook echt zo te zijn, dan verstevig ik graag de band door ook via LinkedIn te connecten.

Uitgelichte afbeelding: Jochem Koole, licentie: CC BY